හදවිල කළඹා මියැදුන සිහිනේ

බොල් පිණි අහුරක් මත රැඳුනේ

සිව් වසරක පෙම් බැඳුනු අතීතය

අද ඇයි මේ විලසට බිඳුනේ..

පිපි තඹරුව දැක හිනැහෙන බිඟු ලෙස

ඇයි මා හද ගැඹුරට ඇදුනේ

ඒ බැඳි සෙනෙහේ වරපට ලෙහමින්

කිම ඔබ අද වෙනතක ඇදුනේ

මුවගින් ගිලිහුණු ආදර පද වැල්

දෝංකාර දේ මගෙ මනසේ

පන්හිද ගොලුවී සිතුවිලි සිරවී

ජීවිත ඟඟ මැදියම නැවතේ

සෙනෙහෙ තොටිල්ලක දිවි අරඹන්නට

පැතුවත් පෙරදින ඔබ හමුවේ

අද වෙන්වී ඇත අපේ පැතුම් මල්

විසිරී ඇත  හැමතැන දසතේ

නිලුපුල ඔබයි සිත් විල කළඹන නිසල
බිමි කඩ ඔබයි කතරක දිය බිඳු ඉසින
ඉඳුවර දෙනෙත් තුල නිකැලැල් බව සිඹින
සෙනෙහස කොහේ සැඟවි යා දෝ විටෙක

ඉරබටුවකින් අසමින් මග ගෙවා දුර
වළාකඩින් වසමින් හිරු කිරණ මැඩ
නොපෙනෙන තරු පොකුරු මැද හිඳ සිනාවෙන
සිහසුන ඔබයි සෙනෙහේ දිය සතපවන

මාලති මලින් මල්කම් කර කැටයමට
විලිකුන් පඳුරකින් තොරණක් ගසා හැඩ
සියොතුන් ඉගිලයනවිට දසතම පැතිර
ඔබමයි මගේ හදවත දිනු සෙනෙහෙ විල

විඳින්න ඇත්නම්...

කවුළු පියන් පත් අතරින්
සඳරැස් වැටිලා දිලිසෙන
සීත රැයේ හිමින් හිමින්
ඔබ වෙත එන්නට ඇත්නම්
ඔබේ සුවඳ එක මොහොතක්
විඳින්න ඇත්නම්

සුමුදු සේද ඇතිරිලි මැද
සුවසේ නිදනා පය මුල
මොහොතක් වැතිරි නින්දක්
නිදන්න ඇත්නම්,මොහොතක්
සිතන්න ඇත්නම්

සිහිනෙන් ඔබ මුමුණන විට
හිමන් සැරේ සවන් යොමා
පුංචි සද්දයක් නොකරම
අහගෙන ඉන්නට ඇත්නම්
හීන් සිනාවක් මුවඟෙහි
නගන්න ඇත්නම්

කවුළුව අතරින් හිරු රැස්
මෝදුව එනවිට හිමිහිට
අවදිව ඉන්නම්
ඔබේ සුවඳ රැඳි කොට්ටය
තුරුලට ගෙන එකම වරක්
සිඹින්න ඇත්නම්.