Thursday, February 2, 2017

උතුරෙන් - සාගර පළන්සූරිය



















දකුණේ මෙන්ම උතුරෙත් හිරු නඟියි       උදේ
රන්තරු රිදී තරු සවසට පෙළට               ඇදේ
හඳ ඇති දාට රසබර රැස් දහර                   හඳේ
පොල් ගස් මුදුනෙ මෙන් තල් ගස් මුදුනෙ වැදේ

ගෙන එයි මිහිර ගී මදනල  හමන                විට
වැටහෙයි නොවැටහුණු සැඟවුණු කරුණු    මට
නිල් පැහැයක් නැතත් මේ වැලි පොළව      පිට
උදයට පෙනේ බොල් පිනිබිඳු පබළු           ඇට

තනි බව දැනේ එහි කවුතුක රසය              ඇත
මා පිට ගෙයක බව සලකනු පුරුදු             නැත
හැම මොහොතක ම ඇති උණුසුම් ගතිය     මත
උගතිමි කිම ද මිනිසා සතු දෙනෙත          තෙත

දහදිය හෙළන අය හිරිහැර අතර                වැටී
දකුණේ මෙන්ම උතුරෙත් හැම තැනම       සිටී
විමසා බලමි ඔවුනගෙ හදවතෙහි               හැටී
කළුගල් යකඩ නොව උණු වී හැළෙන        ඉටී

බැඳ ඇති විළංගුව පා මිණිසළඹ              කොට
සලකා වැටෙන එය බැන්දහු ඉදිරි                පිට
මිනිසුන් දකුණෙ මෙන් උතුරෙත් පෙනෙන විට
සිහියෙන් තුරන් වෙයි හෙට යන දවස         මට

මිනිසා වෙතින් මිනිසා වෙන් කරන         රිසින්
බැඳ ඇති පවුරු පදනම් කිසි කෙනෙකු    විසින්
ඒවා කඩා බිඳගෙන එහි පිරුණු               පසින්
පාළම බැඳෙනු ඇත දවසක උතුරු         දෙසින්

පැයකදි එකට හමු වන දුර ඇත                දෙතැන
මෙය වෙන් කරනු හැකි කිසිවෙකු වෙ ද කොතැන
සුරුට්ටුවට එක් වී උතුරේ                            ඔතන
බේදය පිළිස්සී හමු වේවා                          දකුණ !

සාගර පළන්සූරිය

2 comments:

කවි ලියන්නකුට ලැබෙන අදහස්, ප්‍රතිචාර ඔහුට තව තවත් නිර්මාණ කිරීමට පොළඹවනු ලබයි..................